Palenie czy jedzenie? Działanie marihuany może zależeć od tego, w jaki sposób THC dostaje się do organizmu. Co zatem dzieje się w ciele, gdy THC zacznie działać? Czy marihuana o dużej mocy jest bardziej szkodliwa? Jak długo po spożyciu można wykryć substancję czynną THC?
Głębokie zaciągnięcie się jointem i po krótkim czasie zaczyna działać. Zwykłe wzorce myślowe schodzą na dalszy plan, łagodna euforia opanowuje umysł i ciało. Jednak wesołe myśli mogą również przekształcić się w przerażającą karuzelę, a to uczucie może zmienić się w paranoję. Działanie konopi indyjskich ma wiele aspektów.
Oprócz osobistego nastroju, ważną rolę może odgrywać skład produktów z konopi indyjskich i sposób ich zażywania. Roślina konopi zawiera wiele tak zwanych kannabinoidów, z których obecnie znanych jest ponad 100. Najbardziej znanym jest delta-9-tetrahydrokanabinol, który wszyscy lepiej kojarzą i znają jako THC.
Transformacja Podczas Palenia
Prawdopodobnie mniej znany jest fakt, że roślina marihuany w surowej postaci zawiera niewiele aktywnego THC. W roślinie konopi THC występuje głównie w postaci nieaktywnej, kwasu tetrahydrokanabinolowego, w skrócie THCA.
Samo THCA nie ma działania psychoaktywnego. Dopiero po dłuższym przechowywaniu THCA powoli przekształca się w psychoaktywne THC. Proces ten można przyspieszyć przez podgrzewanie, na przykład podczas palenia, gdy marihuana lub haszysz są spalane w temperaturze kilkuset stopni. W nieco mniejszym stopniu przekształcenie odbywa się również podczas pieczenia, na przykład ciasteczek z konopi indyjskich.
Proces, podczas którego THCA przekształca się w THC nazywany jest dekarboksylacją.
Mniejsza Biodostępność Podczas Jedzenia Konopi Indyjskich
Początek i przebieg działania THC zależą m.in. od sposobu jego wchłaniania. Substancja czynna THC jest szybko wchłaniana przez drogi oddechowe. Pierwsze oznaki highu pojawiają się po kilku sekundach lub minutach. Po około 15 do 30 minutach działanie osiąga maksimum, a następnie ustępuje w ciągu 2 do 3 godzin.
Podczas waporyzacji marihuana nie jest spalana, ale podgrzewana w niższych temperaturach, aż wyparuje. Czas trwania efektu jest podobny do tego w przypadku palenia konopi indyjskich. Badania wykazały jednak, że waporyzacja powoduje nieco wyższe stężenie THC we krwi w porównaniu z paleniem.
Podczas doustnego spożywania marihuany, tj. poprzez jedzenie lub picie preparatów z konopi indyjskich, do krwioobiegu dostaje się mniejsza ilość THC. W języku specjalistycznym mówi się o niższej biodostępności. Podczas wdychania konopi indyjskich około 10 do 35 procent THC zawartego w tej roślinie jest wchłaniane przez organizm. Po spożyciu doustnym wraz z produktami spożywczymi wartość ta zmniejsza się do około 4 do 12 procent.
Niższa biodostępność po spożyciu doustnym wynika z szybkiego metabolizmu THC w wątrobie. O efekcie pierwszego przejścia mówi się, gdy część substancji czynnej jest natychmiast przetwarzana w wątrobie w substancje nieaktywne, zanim zostanie przetransportowana przez krew do miejsca, w którym działa.
Opóźniony Początek Działania Podczas Spożywania Konopi Indyjskich Niesie ze Sobą Ryzyko
Efekt ten pojawia się również po podaniu doustnym z opóźnieniem i trwa dłużej niż w przypadku inhalacji konopi indyjskich. Stężenie THC we krwi osiąga maksimum dopiero po 1-2 godzinach, a czasami nawet później. Upojenie może trwać 6 godzin lub dłużej.
Opóźniony początek działania THC wiąże się z dodatkowym ryzykiem. Konsumenci mogą mieć pokusę, aby zjeść więcej, ponieważ efekt nie pojawia się tak szybko, jak oczekiwano. Jednak przez to istnieje ryzyko przedawkowania. Może to spowodować objawy psychotyczne, atak paniki lub problemy sercowo-naczyniowe. Według jednego z badań przeprowadzonych w USA prawdopodobieństwo nagłych wypadków po zjedzeniu produktów z konopi indyjskich jest 33 razy większe niż w przypadku palenia konopi indyjskich.
Wiązanie z Endogennymi Receptorami Kannabinoidowymi w Organizmie
Dlaczego THC w ogóle działa? Dzieje się tak, ponieważ dokuje w mózgu do pewnych miejsc wiązania, zwanych jako receptory kannabinoidowe. Istnieją dwa główne typy tych receptorów: receptory CB1 i CB2. Receptory CB2 pełnią ważną funkcję dla układu odpornościowego. Działanie marihuany / THC jest możliwe głównie za pośrednictwem receptorów CB1 znajdujących się w mózgu.
Zwykle dokują do nich substancje endogenne znajdujące się w organizmie, zwane endokannabinoidami. Endokannabinoidy i receptory kannabinoidowe tworzą układ endokannabinoidowy. Najbardziej znanymi endogennymi kannabinoidami są anandamidy. Uważa się, że endokannabinoidy odgrywają ważną rolę w wielu funkcjach organizmu ludzkiego, takich jak pamięć i leczenie bólu oraz funkcje immunologiczne i reprodukcyjne.
Wpływ na Różnorodność Funkcji Organizmu
W mózgu znajduje się wiele receptorów kannabinoidowych. Układ endokannabinoidowy wpływa również na inne układy neuroprzekaźników, w tym na receptory, w których aktywna jest dopamina. Dopamina jest ważną substancją semiochemiczną systemu nagradzania. Wydaje się, że dzięki temu efekt nagrody, jaki daje marihuana, wynika między innymi z dopaminy.
Receptory kannabinoidowe znajdują się również w wielu innych częściach ciała, w tym w układzie sercowo-naczyniowym lub przewodzie pokarmowym. Zaobserwowano, że przewlekłe zażywanie konopi indyjskich zwiększa ryzyko występowania chorób sercowo-naczyniowych, takich jak zaburzenia rytmu serca lub uszkodzenie naczyń krwionośnych. Niektórzy użytkownicy konopi indyjskich cierpią na zespół hiperemnezji. Charakteryzuje się on nawracającymi silnymi napadami wymiotów, które ustępują dopiero po całkowitym odstawieniu konopi indyjskich.
Receptory kannabinoidowe mogą również odgrywać rolę w męskiej płodności. Uważa się, że THC zakłóca hormonalną kontrolę rozwoju plemników i zwiększa ryzyko raka jąder. System endokannabinoidowy odgrywa także kluczową rolę w rozwoju mózgu. Przewlekłe zażywanie konopi indyjskich, zwłaszcza w młodym wieku, może zatem wpływać na wiele funkcji organizmu i wpływać na sprawność umysłową.
Stosunek THC do CBD ma Wpływ na Jakość Highu
Niezupełnie nieistotną rolę odgrywa kannabinoid o nazwie kannabidiol, w skrócie CBD. Samo CBD nie ma przypisanego efektu psychoaktywnego, może jednak łagodzić odurzenie powodowane przez THC. Konsumenci czują się wtedy bardziej zrelaksowani, a nawet senni. Stosunek THC do CBD w konopiach indyjskich może zatem wpływać na jakość działania marihuany. Jeśli konopie indyjskie mają szczególnie niski poziom CBD, odurzenie może być bardziej halucynogenne.
Analizy próbek konopi indyjskich pokazują, że odsetek odmian konopi o wysokiej sile działania w ostatnich dziesięcioleciach stale wzrastał. Specjalnie uprawiane rośliny zawierają dużo THC i prawie w ogóle nie zawierają CBD. Tymczasem haszysz pozyskiwany z żywicy marihuany i składników roślinnych zawiera dużo THC i często jest nawet silniejszy niż „normalna” trawka. Nie można wykluczyć, że znacznie zintensyfikowana jakość highu zwiększa ryzyko rozwoju psychozy. Badania wykazały, że ryzyko psychozy wzrasta wraz z intensywnością zażywania konopi indyjskich.
Długi Czas Wykrywania THC Przy Długotrwałym Stosowaniu
THC jest rozpuszczalne w tłuszczach i łatwo gromadzi się w tkance tłuszczowej. Stamtąd powoli się rozkłada. Z tego powodu czas trwania uczucia haju nie pokrywa się z wykrywaniem THC i jego produktów rozkładu we krwi i moczu. Podczas gdy odurzenie już dawno minęło, zażywanie konopi indyjskich, a tym samym obecność THC w organizmie mogą zostać wykryte kilka dni lub tygodni później, co może mieć konsekwencje prawne.
Wykrycie zażywania konopi indyjskich można przeprowadzić poprzez badanie moczu, krwi, śliny lub włosów. W ślinie możliwe jest wykrycie stosunkowo niedawnego spożycia przez okres do 24 godzin. We krwi lub moczu substancję THC można wykryć do około miesiąca. Dokładne określenie jest trudne, ponieważ degradacja podlega indywidualnym wahaniom i zależy przede wszystkim od intensywności konsumpcji. Przy regularnym spożyciu czas wykrywania THC jest znacznie dłuższy ze względu na jego osadzanie się w tkance tłuszczowej. Może się również zdarzyć, że dzięki diecie lub ćwiczeniom THC będzie szybciej uwalniane z tkanki tłuszczowej, przez też i krócej wykrywalne.
Konkluzja
Działanie marihuany zależy od wielu czynników. Oprócz obecnego nastroju i samopoczucia ważny jest też sposób konsumpcji. Jeśli marihuana jest wdychana, czy to w joincie, czy w waporyzatorze, odurzenie następuje już po krótkim czasie. Kiedy spożywamy konopie indyjskie ich działanie następuje później, ale utrzymuje się dłużej. W tym przypadku THC jest mniej niż w przypadku palenia.
W organizmie THC dokuje do własnych receptorów kannabinoidowych. Rozprzestrzeniają się one na wiele narządów, dlatego przewlekłe używanie konopi indyjskich wiąże się z wieloma negatywnymi konsekwencjami, w tym chorobami układu krążenia, napadami wymiotów lub zaburzeniami płodności u mężczyzn. U młodzieży może również wpływać na rozwój mózgu, ponieważ układ endokannabinoidowy bierze udział w rozwoju mózgu.
Dobra rozpuszczalność THC w tłuszczach powoduje, że ta substancja czynna gromadzi się w tkance tłuszczowej, a stamtąd stopniowo wraca do krwi. W związku z tym wykrycie THC jest możliwe nawet kilka tygodni po ostatnim spożyciu, zwłaszcza u osób długotrwale zażywających.
